Κουμπλάι Xαv

(Kublai Khan, 1215 – 1294). Μογγόλος αυτοκράτορας. Γιος του Τουλούι, διαδόχου του Τζένγκις Χαν, ανέλαβε από τον αδελφό του, Μανγκού, το έργο της συμπλήρωσης της κατάκτησης των κινεζικών επαρχιών. Μετά τον θάνατο του Μανγκού (1259) αποδέχτηκε τις προτάσεις του Κινέζου αυτοκράτορα –που ήταν διατεθειμένος να γίνει υποτελής των Μογγόλων– να αντιμετωπίσει έναν αδελφό του, τον Αριγκμπούγκα, ο οποίος ισχυριζόταν ότι είχε εκλεγεί Μέγας Χαν. Αφού κατατρόπωσε και τον ανιψιό του, Καϊντού, ξανάρχισε τον πόλεμο με την Κίνα, τον οποίο τερμάτισε ένας από τους στρατηγούς του, ο Μπαγιάν, το 1276. Ο τελευταίος αυτοκράτορας της Κίνας, Σουνγκ, ανήλικος ακόμα, αντιστάθηκε στον νότο με έναν μικρό στόλο. Επειδή όμως η ήττα ήταν αναπόφευκτη, ο στρατηγός Λου Σιέου φου τον πήρε στους ώμους του και έπεσε μαζί του στη θάλασσα (1279). Έτσι ο Κ.Χ. έγινε αυτοκράτορας της Κίνας, συγκεντρώνοντας στα χέρια του τεράστια δύναμη. Η αυτοκρατορία του εκτεινόταν από τις νοτιοανατολικές θάλασσες έως τις στέπες της Ασίας, την οποία κατέκτησαν οι Μογγόλοι του. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τον επισκέφθηκε ο Μάρκο Πόλο, που έγραψε για τον Κ.Χ.: «…και σας λέω, επιπλέον, ότι αν όλοι οι κύριοι του κόσμου, χριστιανοί και Σαρακηνοί, συνενώνονταν μαζί, δεν θα μπορούσαν να κάνουν όσα έκανε ο Κουμπλάι Χαν» (II Milione, LVII). Ο Κ.Χ., που είχε αρχικά παιδαγωγό και ύστερα σύμβουλο τον κομφουκιανό λόγιο Ζάο Σου, αφομοίωσε στην εντέλεια τον κινεζικό πολιτισμό και από αρχηγός βάρβαρων νομάδων εξελίχθηκε σε έναν οξυδερκή, έξυπνο κυβερνήτη μιας μεγάλης, ειρηνικής αυτοκρατορίας. Ο Κουμπλάι Χαν διάλεξε το Πεκίνο ως πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του· στη φωτογραφία, τμήμα ενός χάρτη του Φρα Μάουρο (15ος αι.) (Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, Βενετία).